Υπερθέρμανση του πλανήτη

Τελευταία, όλο και περισσότερο, γίνεται λόγος για τους άμεσους κινδύνους εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη που κατοικούμε. Το Φαινόμενο του θερμοκηπίου έγινε παγκόσμιο ζήτημα όχι μόνο για τις κυβερνήσεις των χωρών, αλλά για την παγκόσμια κοινότητα, για τους πολίτες του κόσμου και όχι μόνο για τους ακτιβιστές. Όλοι πλέον αντιλαμβάνονται πως αν δεν σκύψουν πάνω στο πρόβλημα, αν δεν απαιτήσουν και δε συνδράμουν για να βρεθεί λύση τώρα, ίσως αύριο να είναι αργά. Ειδικοί επιστήμονες που μελετούν το φαινόμενο κι αναζητούν τρόπους αντιμετώπισης, διαπίστωσαν πως θα καταφέρουμε να μειώσουμε την υπερθέρμανση αντανακλώντας τοπ ηλιακό φως πίσω στο διάστημα με τη βοήθεια γιγαντιαίων καθρεφτών. Με δεδομένο ότι τα μόρια του αέρα, τα σύννεφα και η επιφάνεια της γης αντανακλούν με φυσικό τρόπο περίπου το 30% της εισερχόμενης ηλιακής ενέργειας, προτείνουν την περαιτέρω αύξηση του παραπάνω ποσοστού αντανάκλασης με την κατασκευή γιγαντιαίων καθρεφτών στο διάστημα ή με την τοποθέτηση μιας αντανακλαστικής ταινίας στις ερήμους. Κάποιοι άλλοι επιστήμονες και πάντα προς την κατεύθυνση αντιμετώπισης του προβλήματος της υπερθέρμανσης, προτείνουν την κατασκευή τεράστιων πλωτών λευκών νησίδων στους ωκεανούς για την αύξηση της αντανάκλασης. Πολλές κυβερνήσεις αποδέχθηκαν με ικανοποίηση αυτές τις προτάσεις και τις υιοθέτησαν ως έκτακτα μέτρα για τις περιπτώσεις εκείνες που δεν θα είναι επαρκής η μείωση της εκπομπής των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου ακόμα και μετά την επιβολή δραστικών κυβερνητικών μέτρων.

Πυρηνική ενέργεια

Η τραγωδία του Τσερνομπίλ (1986) σχεδόν ξεχάστηκε. Σε παγκόσμιο επίπεδο αρχίζει να αναζωπυρώνεται και πάλι το ενδιαφέρον για την πυρηνική ενέργεια. Προτείνεται ως λύση για άφθονη ενέργεια, χωρίς καυσαέρια, παρά το ρίσκο ραδιενεργού μόλυνσης, το οποίο θα παραμείνει για χιλιετίες. Τα πυρηνικά εργοτάξια προσφέρουν μεγάλη ισχύ χωρίς να απαιτούν απέραντες εγκαταστάσεις όπως τα αιολικά και ηλιακά πάρκα. Εκπέμπουν ελάχιστο διοξείδιο του άνθρακα και το υλικό με το οποίο λειτουργούν δεν κινδυνεύει να εξαντληθεί τις επόμενες δεκαετίες, όπως τα ορυκτά καύσιμα. Για τις κυβερνήσεις, αυτά τα πλεονεκτήματα, όπως και οι οικονομικές παράμετροι του θέματος, συγκρίνονται με άλλες τεχνολογίες χαμηλού άνθρακα και μπαίνουν στη ζυγαριά μαζί με το δυνητικό κίνδυνο ραδιενεργού διαρροής. Παρά το ρίσκο, λοιπόν, η πυρηνική ενέργεια φαίνεται όλο και πιο θεληματική για τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου, όπου η κατανάλωση ενέργειας αυξάνεται με αστρονομικούς ρυθμούς. Η ενεργειακή πολιτική της Κίνας περιλαμβάνει δεκάδες νέους αντιδραστήρες τα επόμενα 15 χρόνια, ενώ προγράμματα πυρηνικής ενέργειας υλοποιούνται τόσο στην Ινδία όσο και στη Ν. Κορέα. Η Ρωσία, επίσης, έχει ήδη ξεκινήσει πρόγραμμα κατασκευής πλωτών πυρηνικών αντιδραστήρων για τις αγορές των μικρών και λιγότερο αναπτυγμένων χωρών. Στη γειτονιά μας, η Βουλγαρία ξεκινά την κατασκευή και δεύτερου πυρηνικού σταθμού, η Τουρκία έχει αποφασίσει την κατασκευή τουλάχιστον μιας μονάδας, η Αλβανία ανακοίνωσε τα δικά της σχέδια τον Οκτώβριο και προς την ίδια επιλογή στέφεται η Αίγυπτος. Αλλά και στην Ευρώπη βορειότερα, η κατάσταση επιταχύνεται. Γαλλία, Βρετανία και Φινλανδία θα κατασκευάσουν νέους σταθμούς, ενώ η Γερμανία το σκέφτεται.
Τελικά που θα οδηγηθούμε ; Κι αν η διαφαινόμενη έξαρση των σεισμών επεκταθεί σε πυρηνικές περιοχές κι αρχίσουν οι διαρροές, τι μπορεί να συμβεί ; Τα εκατομμύρια λίτρα πυρηνικών αποβλήτων έχουν ήδη μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα επικίνδυνα, τι θα γίνει σε λίγο ; Αν συμβεί ένα ακόμα ραδιολογικό ή χημικό ατύχημα, ποιος θα το πληρώσει το τίμημα, και πόσο ακριβό θα είναι ;

Το βιοντίζελ και η πεινασμένη ανθρωπότητα

Το περιβόητο βιοντίζελ, ως γνωστόν, παράγεται από την επεξεργασία ελαιούχων σπόρων και φυτών. Η αρχή παραγωγής του έγινε στο ξεκίνημα της δεκαετίας του 80 στη Ν. Αφρική. Το 1990 ξεκίνησε η εμπορευματοποίησή του και από το 1991 το πρώτο βιοντίζελ έγινε ευρέως αποδεκτό, εξασφαλίζοντας υψηλή ποιότητα καυσίμου, αφού δεν είναι τοξικό, δεν περιέχει αρωματικές ενώσεις, είναι εύκολα βιοδιασπώμενο και συγκρινόμενο με το πετρέλαιο, έχει χαμηλότερες εκπομπές σωματιδίων, μονοξειδίου του άνθρακα και υδρογονανθράκων. Στην Ευρώπη οι χώρες μεγαλύτερης παραγωγής είναι η Αυστρία και η Γερμανία. Το βιοντίζελ στη Γερμανία χρησιμοποιείται αυτούσιο ως καύσιμο ενώ στην Ελλάδα, πωλείται στα Ε.Π (ελληνικά πετρέλαια) προκειμένου να προστεθεί στο συμβατικό ντίζελ. Σήμερα το 73% της ποσότητας βιοντίζελ διακινείται από τα ΕΛ. ΠΕ και το υπόλοιπο από την Motor oil. Η ανάπτυξη παραγωγής βιοκαυσίμων έχει μόνον ευεργετήματα για τους αγρότες, γιατί η συνεχής καλλιέργεια των αγρών με την ίδια καλλιέργεια (σιτηρά) κουράζει το έδαφος και μειώνει σημαντικά την απόδοση. Επίσης το βιοντίζελ αποτελεί σοβαρή εναλλακτική πρόταση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της διαφαινόμενης εξάντλησης πετρελαίου. Όμως οι κραδασμοί που δημιουργούνται απ΄το ξεκίνημα ακόμα της παραγωγής των βιοκαυσίμων, είναι σοβαροί και φέρνουν στην επιφάνεια συνειδησιακά διλλήματα για όσους ακόμα εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για τη λιμοκτονούσα πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Οι επικριτές υποστηρίζουν πως η καλλιέργεια ενεργειακών φυτών είναι η σημαντικότερη αιτία για την αλματώδη αύξηση της τιμής των σιτηρών και γενικά των τροφίμων, αφού οι επιδοτήσεις των βιοκαλλιεργειών οδήγησαν στην εγκατάλειψη καλλιεργειών για την παραγωγή τροφίμων, σ΄έναν κόσμο που τα 2/3 των ανθρώπων πεινούν ή υποσιτίζονται! Η ανθρωπότητα και πάλι μπροστά σε ανθρωπιστικά διλλήματα επιτέλους! Και για να μην ξεχνιόμαστε, στην Ελλάδα ήδη λειτουργούν δέκα επιχειρήσεις παραγωγής βιοντίζελ……

Βιοκαύσιμα, λύση ή εγκληματική ενέργεια;

Το «βιοντίζελ» για πολλούς αποτελεί την πανάκεια για την αντιμετώπιση του σοβαρού προβλήματος της κλιματικής αλλαγής. Είναι όμως έτσι; Ή μήπως στα ήδη προβλήματα προσθέτουμε κι άλλα; Το πολλά υποσχόμενο αυτό βιοκαύσιμο, παραπλήσιο και άριστο υποκατάστατο του συμβατικού ντίζελ, προέρχεται από τα φυτικά έλαια και τα ζωικά λίπη. Είναι γεγονός πως τα τελευταία εκατό χρόνια έχουμε εξαντλήσει περισσότερα από τα μισά αποθέματα πετρελαίου και αν συνεχιστούν οι σημερινοί ρυθμοί κατανάλωσης και άντλησης στα επόμενα πενήντα θα εξαντλήσουμε και τα υπόλοιπα αποθέματα. Άρα, είναι επιτακτική ανάγκη να στραφούμε σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (πυρηνική, ηλιακή, αιολική, βιοκαύσιμα).Το βιοντίζελ παράγεται από της επεξεργασία των ελαιούχων σπόρων φυτών, όπως της ελαιοκράμβης, της σόγιας, του ηλίανθου, τα αγριαγκινάρας κ.α. Η Ε.Ε υιοθέτησε την κοινοτική οδηγία που προβλέπει ‘ότι μέχρι το τέλος του 2010, το 5,75% του συνόλου των καυσίμων που χρησιμοποιούνται στα κράτη – μέλη για την κίνηση των οχημάτων θα πρέπει να προέρχονται από τα βιοκαύσιμα και από το 2011, το ποσοστό θα ανεβαίνει.Στην Ελλάδα ήδη λειτουργούν δέκα επιχειρήσεις (Ξάνθη, Πάτρα, Κιλκίς, Βόλος, Σέρρες, Λάκκωμα Χαλκιδικής). Όμως ο ειδικός σύμβουλος του Ο.Η.Ε χαρακτηρίζει την παρασκευή βιοκαυσίμων έγκλημα κατά της ανθρωπότητας; Ο Ζαν Ζιγκλέρ (ειδικός σύμβουλος για το δικαίωμα διατροφής) ισχυρίζεται πως η θεαματική άνοδος των τιμών στα τρόφιμα προκάλεσαν τις εξεγέρσεις κατά της πείνας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η άνοδος στα τρόφιμα σύμφωνα με τα στοιχεία του Ο.Η.Ε έφτασε στα 57% επειδή επιδοτούνται οι καλλιέργειες για βιοκαύσιμα και επειδή επιδοτούνται οι καλλιέργειες για βιοκαύσιμα και εγκαταλείπονται αυτές για την παραγωγή τροφίμων.

Το περιβάλλον σε κίνδυνο

Στη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, ο Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε μεταξύ των άλλων τόνισε πως πρέπει να απεξαρτηθούμε από τον άνθρακα, γιατί όπως είπε: «η εξάρτηση είναι φοβερό πράγμα. Μας φθείρει, μας εξουσιάζει, μας κάνει να μη βλέπουμε την αλήθεια» . Οι κυβερνήσεις οφείλουν να επενδύσουν στον ήλιο, τον άνεμο και τα κύματα. Κι αν το κάρβουνο και άλλες ρυπογόνες μορφές άνθρακα είναι ίσως η μόνη βιώσιμη λύση για πολλές φτωχές χώρες, οι οποίες εξάλλου θα πληγούν χειρότερα, στις αναπτυγμένες χώρες η τεχνολογία υπάρχει ώστε να χρησιμοποιηθεί η ανανεώσιμη ενέργεια του αέρα, του ήλιου και των κυμάτων. Η αρχή, όμως, μπορεί να γίνει και στο σπίτι. Οι πολίτες, παντού στον κόσμο πρέπει να συμβάλλουν στην όλη προσπάθεια εξοικονόμησης ενέργειας, με την αποφυγή της άσκοπης χρήσης στην καθημερινότητά τους και την υποστήριξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Τα συμπεράσματα και οι εκτιμήσεις 3.000 ειδικών που εργάστηκαν για την τελευταία έκθεση της αρμόδιας επιτροπής του Ο.Η.Ε (IPCC), η ζέστη στον πλανήτη θα ανέβει από 1,1 έως 6,4 βαθμούς κελσίου, ως το 2100, με πιθανότερη μία άνοδο κατά 1,8 έως 4 βαθμούς, ανάλογα με τα μέτρα που θα ληφθούν. Η στάθμη των ωκεανών θα ανέβει ως το τέλος του αιώνα κατά 18 έως 59 εκατοστά, αλλά η άνοδος θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη σε περίπτωση που λιώσει το κάλυμμα πάγου στην Ανταρκτική και τη Γροιλανδία. Τις επόμενες δεκαετίες η Αρκτική θα γίνεται έρημη θάλασσα τα καλοκαίρια αφού δε θα υπάρχει πάγος. Η επιτροπή ζήτησε μείωση στις ετήσιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 50 έως 85% μέχρι το 2050. Το Πρωτόκολλο του Κιότο, η πρώτη διεθνής συμφωνία για την κλιματική αλλαγή, εφαρμόζεται χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ, ως το 2012 με στόχο μείωση γύρω στο 5%. Ο επόμενος στόχος, με τη συμμετοχή και των αναδυόμενων οικονομιών, θα πρέπει να έχει συμφωνηθεί έως τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης το 2009. Η Ε.Ε θέτει ως βάση το 20%, αλλά οι ΗΠΑ δεν δίνουν δεσμεύσεις.

Ρύπανση του περιβάλλοντος

Ο όρος ρύπανση του περιβάλλοντος συνοδεύει την ανθρωπότητα από τότε που οι άνθρωποι, αφού κατάφεραν να αφήσουν τη νομαδική ζωή, ομαδοποιήθηκαν και παρέμειναν για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε συγκεκριμένο τόπο. Η ρύπανση όμως εκείνη δεν αποτελούσε σοβαρό πρόβλημα, όσο υπήρχε αρκετός διαθέσιμος χώρος για κάθε άτομο και κάθε ομάδα. Οι πρώτοι κίνδυνοι εμφανίστηκαν στις πρώτες πόλεις της αρχαίας εποχής και δημιουργήθηκαν από τα αστικά απόβλητα της εποχής και από τα υλικά σε κατάσταση αποσύνθεσης, που ήταν νοσογόνες εστίες για τους κατοίκους. Στην εποχή του Μεσαίωνα έχουμε αποδεκατισμό πληθυσμών εξαιτίας επιδημιών, που ευνοήθηκαν από τις ανθυγιεινές αστικές συνθήκες. Τον 19ο αιώνα, η ρύπανση του αέρα και των υδάτων, καθώς και η συσσώρευση στερεών αποβλήτων συνιστούσαν προβλήματα λίγων μόνο μεγάλων πόλεων. Με την πρόοδο, όμως, της τεχνολογίας, την εξάπλωση της εκβιομηχάνισης και τη συνακόλουθη αύξηση των ανθρώπινων πληθυσμών σε πρωτοφανή επίπεδα, η ρύπανση έγινε παγκόσμιο πλέον πρόβλημα. Τι εννοούμε με τη ρύπανση; Την είσοδο κάθε ουσίας ή ενέργειας ( θερμότητας, ήχου, ραδιενέργειας κ.λ.π ) στο περιβάλλον με ρυθμό ταχύτερο απ΄ότι αυτό μπορεί να την αφομοιώσει ( με διασπορά, αποικοδόμηση, ανακύκλωση ή αποθήκευση υπό αβλαβή μορφή ). Το πρόβλημα της ρύπανσης του περιβάλλοντος μπορούμε να το δούμε και να το εξετάσουμε σε τρεις άξονες, ανάλογα με τους διαφόρους τύπους ρύπανσης. Την ατμοσφαιρική, τη ρύπανση των υδάτων και τη ρύπανση του εδάφους. Σήμερα και μόνο η βιομηχανία είναι πρωτογενώς υπεύθυνη για το 65% της ρύπανσης των επιφανειακών υδάτων, το 85% της εκπομπής σκόνης και διοξειδίου του θείου, το 50% των εκπομπών οξειδίων του αζώτου και στερεών αποβλήτων.

Το σιωπηλό τσουνάμι του λιμού

Το τσουνάμι του 2004 στον Ινδικό Ωκεανό στοίχισε στην ανθρωπότητα το θάνατο 220.000 ανθρώπων περίπου, σε 12 χώρες. Αυτό θα φαντάζει ελάχιστο τίμημα για τον κόσμο εάν επαληθευτούν οι ζοφερές προβλέψεις των ειδικών για την επέλαση του λεγόμενου «σιωπηλού τσουνάμι του λιμού». Η διευθύντρια του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος Ζοζέτ Σιράν θεωρεί ότι η ανοδική τάση των τιμών σε όλα τα είδη διατροφής αποτελεί ορατή πλέον πρόκληση που απειλεί να βυθίσει στην πείνα δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων στον κόσμο. Επισήμανε πως αυτό είναι το νέο πρόσωπο της πείνας, αφού εκατομμύρια άνθρωποι που πριν από έξι μήνες δεν βρίσκονταν στην κατηγορία των εχόντων επείγουσες ανάγκες έχουν πλέον συμπεριληφθεί σ΄αυτήν. Το Π.Ε.Π επισημαίνει ότι οι εκτιμήσεις του επιβεβαιώνουν τα συμπεράσματα της παγκόσμιας Τράπεζας, που θεωρεί ότι ο διπλασιασμός των τιμών των ειδών διατροφής τα τρία τελευταία χρόνια απειλεί να επιτείνει τη φτώχεια 100 εκατομμυρίων Αφρικανών των φτωχότερων χωρών. Για την αντιμετώπιση της εκτόξευσης των τιμών των γεωργικών προϊόντων η παγκόσμια τράπεζα ζήτησε κατά τη διάρκεια της εαρινής της διάσκεψης στις 12 και 13 Απριλίου στην Ουάσιγκτον, συντονισμένες και πολυμερείς προσπάθειες σε διεθνές επίπεδο. Η Ζοζέτ Σιράν απευθύνει έκκληση για την ανάληψη από τη διεθνή κοινότητα δράσης σε υψηλό επίπεδο και σε ευρεία κλίμακα με στόχο την παρουσίαση λύσεων για την παρούσα κρίση, αλλά και σε μακροπρόθεσμο επίπεδο.

Κλιματικές αλλαγές και ανησυχίες

Ήταν το 1970 στις 22 Απριλίου, ‘όταν εκατομμύρια Αμερικανοί βγήκαν στους δρόμους ζητώντας μέτρα και σεβασμό για το περιβάλλον. Σε ανάμνηση εκείνης της πρώτης κινητοποίησης ουσιαστικά για την προστασία του περιβάλλοντος καθιερώθηκε η 22 Απριλίου ως η Παγκόσμια Ημέρα της Γης. Από τότε πέρασαν 38 ολόκληρα χρόνια και η κατάσταση χρόνο με το χρόνο χειροτερεύει. Στις φετινές εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο έλαβαν μέρος πάνω από ένα δισεκατομμύριο πολίτες, που προγραμματίστηκαν και έγιναν με ένα και μοναδικό σκοπό και στόχο: λιγότερα λόγια και περισσότερα έργα. Τα τελευταία 30 χρόνια ο πλανήτης μας έχασε τροπικά δάση πολύτιμα συνολικής έκτασης ίσης με εκείνη της Ευρώπης, και με τα στοιχεία του ΟΗΕ το 16% των θηλαστικών στον κόσμο κινδυνεύουν να αφανιστούν. Τα νερά της Μεσογείου μόνο, τα τελευταία 15 χρόνια υπολογίζεται ότι έχουν μολυνθεί με 55.000 τόνους πετρελαίου, ενώ φέτος μόνο λόγω της ξηρασίας η στάθμη της Νεκράς Θάλασσας μειώθηκε δραματικά. Η Γηραιά Ήπειρος, έχασε τα τελευταία 50 χρόνια μετά τον πόλεμο περισσότερο από το 50% των υγροτόπων και των γεωργικών εκτάσεων. Φέτος η «Ημέρα της Γης» ήταν αφιερωμένη στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Από τον 19^ο αιώνα μέχρι σήμερα έχουν προστεθεί στην ατμόσφαιρα 2,3 τρισεκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και επιπλέον έχουν ενταθεί οι κλιματικές αλλαγές, γεγονός που ανάγκασε τις κυβερνήσεις να εντείνουν τις συγκινήσεις ώστε να καταλήξουν σε μια παγκόσμια συμφωνία για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Μακάρι, λοιπόν, η παγκόσμια ανησυχία των κυβερνήσεων και η παγκόσμια ευαισθησία των πολιτών να φέρει σύντομα τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Άτομα με αναπηρίες

Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι αντιπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών υιοθέτησαν σχετικό ΨΗΦΙΣΜΑ για την κατάσταση των ατόμων με αναπηρία, πράξη μη δεσμευτική από νομική άποψη, δίνει όμως συνέχεια στην ανακοίνωση της Επιτροπής για το θέμα αυτό, η οποία ορίζει τις προτεραιότητες για το διάστημα 2008 -2009 στα πλαίσια του ευρωπαϊκού σχεδίου δράσης για τα άτομα με αναπηρίες (2003 – 2010). Με αυτό το ψήφισμα δημοσιοποιείται η ευρωπαϊκή βούληση και δέσμευση για συμβολή στην οικοδόμηση μιας βιώσιμης και συνεκτικής Ευρώπης, που προσφέρει ίσες ευκαιρίες σε όλους. Με το ψήφισμα καλούνται τα κράτη μέλη και η Επιτροπή να εξασφαλίσουν για τα άτομα με αναπηρία την πλήρη απολαβή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Δηλαδή ότι η απασχόληση, η εκπαίδευση και η κατάρτιση, τα αγαθά, οι υπηρεσίες και οι υποδομές ευρείας χρήσης καθώς και οι τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών είναι ευκολότερα προσβάσιμες από τα άτομα με αναπηρία και ότι αυτό συνιστά προϋπόθεση για την αυτονομία, αλλά και για την ένταξη και συμμετοχή τους. Προς την κατεύθυνση αυτή για να έχει επιτυχία η κοινοτική δράση, απαιτείται πραγματική πολιτική βούληση για αλλαγή. Η κυβέρνηση της χώρας μας και όλες οι κυβερνήσεις των κρατών μελών, οφείλουν να μεταφράσουν όλες τις δεσμεύσεις σε συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής. Επιτέλους να υλοποιηθεί η σύναψη, επικύρωση και εφαρμογή της σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, την οποία υπέγραψαν η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα κράτη μέλη της, το έτος 2007.-

Η Ελλάδα εκτός πρωτοκόλλου του Κιότο

Το Πρωτόκολλο του Κιότο προβλέπει τη χρήση ευέλικτων μηχανισμών, συμπληρωματικά με τις απαραίτητες εγχώριες πολιτικές και μέτρα, οι οποίοι δίνουν στις βιομηχανικές χώρες τη δυνατότητα να επιτύχουν τους στόχους τους μέσα από την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών μεταξύ τους, αλλά και με την απόκτηση πιστώσεων ως αντάλλαγμα για έργα περιορισμού εκπομπών που υλοποιούν στο εξωτερικό. Σε αυτούς τους μηχανισμούς δεν μπορεί να μετέχει η χώρα μας, έως ότου προβεί στη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου και αξιόπιστου συστήματος καταγραφής εκπομπών. Η απόφαση ελήφθη στις 4/5 Μαρτίου, στη Βόννη, όπου κρίθηκαν ανεπαρκείς οι εξηγήσεις και οι διαβεβαιώσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ Για το Εθνικό Σχέδιο Κατανομής Ρύπων, και εκδόθηκε στις 17 Απριλίου. Η Επιτροπή Συμμόρφωσης της Συνθήκης – Πλαίσιο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC) αποφάσισε να μας θέσει εκτός συστήματος εμπορίας ρύπων, γιατί δεν διέθετε Εθνικό Σύστημα Καταγραφής Αερίων Θερμοκηπίου-υποχρέωση της Ελλάδας με βάση το πρωτόκολλο του Κιότο για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, η οποία όμως δεν τηρήθηκε. Σύμφωνα με τη WWF σημαίνεται, η μη συμμόρφωσή μας στις επιταγές του ΟΗΕ ενδέχεται να επηρεάσει και το σύστημα εμπορίας ρύπων της Ε.Ε, υποσκάπτοντας την απρόσκοπτη λειτουργία του.

Υπέρβαση της καθημερινότητας

Στη σημερινή καινούργια «τάξη πραγμάτων», η παγκοσμιοποίηση και μόνο ως έκφραση προβάλλει με πλήθος ερμηνειών και παρερμηνειών, θέτοντας ανάλογους τρόπους συμπεριφοράς στους ανθρώπους του παγκόσμιου πλέον χωριού, της ανθρωπότητας. Κι όσο πιο ομιχλώδες γίνεται αυτό το τοπίο, τόσο πιο αποκαλυπτική και ορατή είναι η απομάκρυνση του ανθρώπου από τις βασικές αρχές και αξίες, η απαγκίστρωσή του από αυτά που τον βοηθούν να σταθεί ακόμα όρθιος, και που τον κάνουν να διαφέρει από τα άλογα της φύσης όντα.

Το ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ούτε ως ευχή πια δεν λέει τίποτα ουσιαστικό, αφού δεν εκπορεύεται από την καρδιά, τίποτα περισσότερο απ΄ότι και οι άλλες όλες ευχές που ανταλλάσσουμε κατά τρόπο στερεότυπο, σαν και το Χρόνια πολλά, λ.χ, στις ονομαστικές μας γιορτές. Κι όμως το ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, εμπεριέχουν το μεγαλύτερο μήνυμα ελευθερίας που ακούστηκε στον κόσμο. Αυτό είναι το μοναδικό μήνυμα που μπορεί να μας βοηθήσει να υπερβούμε την πλήξη και τα αδιέξοδα της καθημερινότητάς μας, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη όλοι μας. Η πεμπτουσία της διδασκαλίας Εκείνου που πρώτος ανέβηκε το Γολγοθά Του, για να φτάσει στην Ανάσταση, δείχνοντας το δρόμο και σε μας, είναι η Αγάπη, με την έννοια της απελευθέρωσης από το Εγώ μας, ως ελευθερία από την ατομοκεντρική μας ύπαρξη, που καταργεί δια πάντα όλους τους εσωτερικούς διαχωρισμούς. Ο Χριστός κηρύσσει εν ονόματι της αλήθειας την έλευση μιας άλλης ζωής, καταργώντας τις συμβατικότητες των ηθικών διαχωρισμών και μεταμορφώνοντας την τυπική καθαρότητα σε καρδιακό γλυκασμό. Ας τον βιώσουμε………….
Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους
Θα βρεθούμε ξανά, μετά από ένα μήνα περίπου
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Κλιματικές αλλαγές και έλλειψη ζωικών προϊόντων

Οι κλιματικές αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών στη γη έπληξαν άμεσα τη γεωργική παραγωγή και ειδικά την παραγωγή ζωοτροφών. Οι μεγάλες περίοδοι ξηρασίας δεν επηρέασαν αρνητικά μόνο τη γεωργική παραγωγή, αλλά και την παραγωγικότητα. Αυτό έχει ως δυσάρεστο αποτέλεσμα και συνέπεια το υψηλό κόστος για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών των παραγωγικών ζώων, να ξεπερνά σήμερα κάθε προηγούμενο στην ιστορική διαδρομή της ανάπτυξης της κτηνοτροφίας τα τελευταία 50 χρόνια. Η εκτίναξη της τιμής των ζωοτροφών επηρεάστηκε καίρια και από τη χρήση τους ως βιοκαύσιμα, αλλά και από την αύξηση του πετρελαίου. Επίσης στη διόγκωση του κόστους στην κτηνοτροφία «βοηθάει» και η αυστηρή επιβολή των υποχρεωτικών κτηνιατρικών κανόνων βιοασφάλειας ( από το στάβλο στο πιάτο) ειδικά στο χώρο της Ε.Ε και των αντίστοιχων για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Τέλος, θα πρέπει σ΄αυτά να προστεθεί πως, οι πολύ μεγάλες, απίστευτα μεγάλες ποσότητες ζωοτροφών που καταναλώνουν τα τελευταία χρόνια, η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα, για την εκτροφή των παραγωγικών ζώων τους, αναμένεται να διογκώσουν τα επόμενα χρόνια την έλλειψη ζωοτροφών. Όλα αυτά αν συνδυαστούν με τη μεγάλη αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού που «απαιτεί» και καταναλώνει μεγάλες ποσότητες τροφίμων ζωικής προέλευσης, δεν χρειάζονται ειδικοί υπολογισμοί και μελέτες, για να καταλήξουμε στο αυτονόητο συμπέρασμα, πως στα επόμενα χρόνια θα υπάρξουν σημαντικές ελλείψεις σε κρέας και γάλα, τόσο στην Ευρώπη όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Η ελληνική κτηνιατρική εταιρία, για να μιλήσουμε και για τα δικά μας συγκεκριμένα, προβλέπει και για τη χώρα μας δραματικές αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων ζωικής προέλευσης, εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης ζωοτροφών που συναρτάται άμεσα και σε ευθεία γραμμή με τις κλιματολογικές αλλαγές που συντελέστηκαν και συντελούνται στον πλανήτη. Κι αν επαληθευτούν οι δυσοίωνες προβλέψεις, για πολλές περιοχές της γης, οι κάτοικοί τους δε θα μπορούν να πλησιάσουν τα προϊόντα ζωικής προέλευσης (κρέας, γάλα κ.λ.π. παράγωγά τους)…….

Το νερό στο γαλάζιο πλανήτη μας

Ο πλανήτης μας, η Γη, ονομάζεται γαλάζιος πλανήτης, όχι για κάποιον ειδικό λόγο, αλλά για το αυτονόητο. Με μια από ψηλά δορυφορική ματιά είναι εύκολο να αντικρίσουμε και να διαπιστώσουμε ότι το 70% της επιφάνειάς του καλύπτεται από τους ωκεανούς. Αλλά και το μη θαλάσσιο νερό, το αποκαλούμενο γλυκό νερό των λιμνών και των ποταμών δεν είναι ευκαταφρόνητο από πλευράς ποσότητας. Κι όμως! Αυτή η κατάσταση εν είναι παρά μια ψευδαίσθηση, γιατί η σκληρή πραγματικότητα είναι ειρωνικά αμείλικτη ως προς τους υπολογισμούς και τα μεγέθη. Από τους υδατικούς πόρους μόνο το 15% είναι στην πραγματικότητα διαθέσιμο, ενώ ανανεώσιμο είναι μόλις το 0,3% και η περίοδος ανανέωσης προσεγγίζει τα εκατό χρόνια. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ το διαθέσιμο νερό κατά κάτοικο μειώνεται σημαντικά χρόνο με το χρόνο, και δυστυχώς αναμένεται στα επόμενα χρόνια η ζήτηση του νερού να διπλασιαστεί. Ας σοβαρέψουμε, λοιπόν, όλοι μας τον προβληματισμό μας, κι ας αναλογιστούμε πως η συνέχεια της ζωής στον πλανήτη μας έχει άμεση εξάρτηση με την ύπαρξη του νερού και μόνο. Η ύπαρξη και η επάρκεια του νερού καθορίζει τη δική μας ύπαρξη και τις οικονομικές δραστηριότητές μας. Έχουμε χρέος και καθήκον, ως τα μόνα έλλογα όντα πάνω στον πλανήτη γη, να τον διαχειριστούμε κατά τρόπο, ώστε να τον διασφαλίσουμε για μας, για τα παιδιά μας, για τις γενιές που θα ακολουθήσουν. ΟΧΙ στις αλόγιστες σπατάλες, ΟΧΙ στις ανεξέλεγκτες μολύνσεις και στα απόβλητα, ΝΑΙ στη λελογισμένη και την απολύτως αναγκαία χρήση, ΝΑΙ στο σεβασμό του περιβάλλοντος, ΝΑΙ στις διαρκείς και ουσιαστικές προσπάθειες για ανανέωση των φυσικών πόρων…….

Φυσικές καταστροφές και πολιτισμός

Καμιά φυσική καταστροφή δεν κατέστρεψε εύρωστες κοινωνίες και πολιτισμούς παρά τα αντίθετα που λέγονται και γράφονται. Οι κοινωνίες παρακμάζουν και καταρρέουν από τις δικές τους εσωτερικές αντιφάσεις, από τη στέρηση πόρων και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, την κατάρρευση του εμπορίου, την απομόνωση και την γήρανση, την τεχνολογική υστέρηση, τους πολέμους και τέλος από την έλλειψη ευελιξίας. Οι σεισμοί, οι ηφαιστειακές εκρήξεις, οι τυφώνες, οι πλημμύρες, όσο και εάν θεωρούνται με την ανθρώπινη κλίμακα, καταστροφικά γεγονότα, είναι πολύ συνηθισμένα ακραία φυσικά φαινόμενα μικρής χρονικής διάρκειας, με σχετικά μικρή επίδραση στο φυσικό περιβάλλον, όταν είναι μεμονωμένα. Είναι εκφάνσεις της υγείας του πλανήτη και της κανονικής λειτουργίας του. Έχουν όμως πολλές φορές σημαντική επίδραση στο ανθρωπογενές περιβάλλον και γι αυτό τα θεωρούμε καταστροφικά φαινόμενα στη δική μας κλίμακα. Για τη γη δεν είναι. Αντίθετα, θεωρούνται πολύ φυσιολογικά. Αυτή είναι η άποψη του καθηγητή Γεωλογίας Σπύρου Παυλίδη, που μιλάει και με παραδείγματα. Πόλεις που καταστράφηκαν από σεισμούς ερήμωσαν, αλλά αργά ή γρήγορα ξαναχτίστηκαν ή αντικαταστάθηκαν από γειτονικές τους. Ίσως δεν έφτασαν την προηγούμενη αίγλη τους, αλλά υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις που έγιναν και καλύτερες και άκμασαν ξανά. Ο μινωικός πολιτισμός δεν εξαφανίστηκε από την τρομακτική έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, που συνέβη τον 17^ο αιώνα και το επακόλουθο τσουνάμι που έπληξε τις ακτές της Κρήτης. Η υπόλοιπη Κρήτη συνέχιζε να ζει, όπως συνεχίστηκε η ζωή στις χώρες που επλήγησαν από το φοβερό τσουνάμι του 2004, οι οποίες εξακολουθούν να είναι αναπτυσσόμενες χώρες…

Ερημοποιημένη Ελλάδα

Οι ειδικοί επιστήμονες χτυπούν την καμπάνα του κινδύνου για ένα καινούργιο φαινόμενο, που δεν είναι και τόσο καινούργιο. Είναι αυτό της υποβάθμισης των εδαφών και της ερημοποίησης σε πολλές περιοχές της χώρας μας. Μετρήσεις και μελέτες δείχνουν πως βαδίζουμε ολοταχώς στη μελλοντική σημαντική υποβάθμιση του εδαφικού οικοσυστήματος σε πολλές περιοχές της ελληνικής επικράτειας. Τα αίτια που επιτείνουν την όλη κατάσταση είναι γνωστά, αλλά δεν είναι εμφανείς οι προσπάθειες για την αντιμετώπισή τους. Οι μεγάλες κλιματικές αλλαγές (αύξηση θερμοκρασίας - μείωση βροχοπτώσεων), οι ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις, οι μονοκαλλιέργειες, η υπερβόσκηση, οι πλημμύρες και οι πυρκαγιές, αλλά και η εγκατάλειψη του εδάφους για χάρη του τουρισμού, συμβάλλουν οπωσδήποτε στη διαφαινόμενη διάβρωση και την ερημοποίησης του εδάφους σε πολλές περιοχές. Η μονοκαλλιέργεια των σιτηρών είναι σημαντικός παράγοντας υποβάθμισης, αφού συντελεί στην οξείδωση της οργανικής ουσίας του εδάφους, όπως επίσης και οι ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις στον κάμπο που αντλούν θαλασσινό νερό, μετατρέποντας εν τέλει τα εδάφη σε αλατούχα και άρα τα διαβρώνουν. Οι ειδικοί μιλούν για την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου συστήματος παρακολούθησης για την εκτίμηση του κινδύνου ερημοποίησης με τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών, όπως είναι τα γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών, η τηλεπισκόπηση και τα συστήματα εντοπισμού θέσεως (GPS). Ας ελπίσουμε πως , προς αυτή την κατεύθυνση θα προλάβουμε τα χειρότερα για την πατρίδα μας……

Μεταλλαγμένα ροφήματα

Η Greenpeace διαμαρτύρεται για την πώληση εισαγόμενων συσκευασμένων ροφημάτων που περιέχουν συστατικά που παράγονται από μεταλλαγμένη σόγια και καλαμπόκι. Τα ροφήματα αυτά της αμερικανικής εταιρίας Caffe d΄ Amore εισάγονται αποκλειστικά από την Coffee Conneection ΑΒΕΕ και πωλούνται σε καταστήματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Η Greenpeace ζητά από την Coffee Conneection ΑΒΕΕ να διακόψει την πώληση και την εισαγωγή τους, καθώς και να δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται στο μέλλον να διαθέσει στην αγορά αυτά ή άλλα προϊόντα που περιέχουν συστατικά που παράγονται από μεταλλαγμένα. Τα ροφήματα προέρχονται από τις ΗΠΑ, όπου καλλιεργούνται ποικιλίες μεταλλαγμένου καλαμποκιού και σόγιας που δεν έχουν εγκριθεί για ανθρώπινη κατανάλωση στην Ευρώπη. Είναι προφανές ότι οι καταναλωτές δε γνωρίζουν ποια ποικιλία περιέχεται στα συγκεκριμένα προϊόντα και εάν τυχόν υπάρχει επιμόλυνση με παράνομες μεταλλαγμένες ποικιλίες. Η σήμανση, σε όσες συσκευασίες αυτή υπάρχει, δεν αρκεί εφόσον το προϊόν που πωλείται ενδέχεται να περιέχει συστατικά που παράγονται από μεταλλαγμένο καλαμπόκι και σόγια και καταναλώνεται χωρίς έγκριση στην Ευρώπη.
Οι ακτιβιστές της Greenpeace ενημέρωσαν σχετικά τον ΕΦΕΤ (ενιαίο φορέα ελέγχου τροφίμων), υπογραμμίζοντας πως είναι αδιανόητο σε μια χώρα όπου κοινωνία και πολιτεία λένε όχι στα μεταλλαγμένα, να εξακολουθούν να υπάρχουν εταιρίες που τα εισάγουν και τα πουλάνε. Η άρνηση, όμως των καταναλωτών, επισημαίνεται ως η πιο αποτελεσματικότερη μέθοδος παρά η ευαισθητοποίηση των ειδικών και των υπευθύνων!!

Κλιματικές αλλαγές και λιθάνθρακες

Τελευταία όλο και περισσότερες μελέτες, μετρήσεις και προβλέψεις των ειδικών επιστημόνων για τις κλιματικές αλλαγές, κρούουν την καμπάνα του κινδύνου για τη συνέχεια της ζωής στον πλανήτη μας. Αναφέρουν ξεκάθαρα ότι για να αποφύγουμε τις χειρότερες επιπτώσεις αυτής της αλλαγής, απαιτούνται τεράστιες μειώσεις των εκπομπών ρύπων, της τάξης του 80% ως τα μισά του αιώνα. Μπροστά, λοιπόν, σε αυτή τη δυσμενή, έως απογοητευτική κατάσταση, ο λιθάνθρακας δεν μπορεί να προσφέρει καμιά διέξοδο διαφυγής. Δε βρίσκεται η λύση στην κλιματική αλλαγή στο λιθάνθρακα, αλλά στην εξοικονόμηση της ενέργειας, τις ανανεώσιμες πηγές και τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας. Το παρήγορο στην όλη υπόθεση είναι πως όλο και περισσότερο αρχίζουν να ενεργοποιούνται οι πολίτες προς την κατεύθυνση αποτροπής της χρήσης του λιθάνθρακα για την ηλεκτροπαραγωγή. Μετά τις συγκεντρώσεις στον Αλμυρό, στην Καβάλα και στο Ρίο, ακολούθησε ο Δήμος Κηρέως (Μαντούδι) στην Εύβοια, που με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο δήλωσε την αντίθεσή του στον λιθάνθρακα, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα προς τις εταιρίες ηλεκτροπαραγωγής και την ελληνική πολιτεία που σχεδιάζουν τη δημιουργία λιθανθρακικής μονάδας στο Μαντούδι, πως δεν πρόκειται ποτέ να δεχθούν τη μετατροπή του Δήμου σε ενεργειακή χωματερή της Ευρώπης. Το WWF Ελλάς συγχάρηκε τους πολίτες και τη Δημοτική αρχή, για την ευαισθησία και τον αγώνα τους, δηλώνοντας συμπαράσταση σ΄αυτόν και τονίζοντας με έμφαση πως ο λιθάνθρακας δεν έχει καμιά θέση στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας.








Επιτέλους και στη χώρα μας ευαισθητοποιούνται οι πολίτες για ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος. Δείχνουν πλέον πρόθυμοι να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο, στο οποίο, περιβάλλον και ανάπτυξη θα συνυπάρχουν. Απαραίτητη, όμως, προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της αναπτυξιακής προοπτικής των περιοχών, θα πρέπει πάντα να είναι η περιβαλλοντική προστασία.-

Χωρίς τουαλέτα 980 εκατομμύρια παιδιά

H UNICEF και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, τη φετινή παγκόσμια ημέρα νερού που γιορτάστηκε πριν από λίγες μέρες (22 Μαρτίου) , την αφιέρωσαν στην ευρεία έλλειψη εγκαταστάσεων υγιεινής. Στα προκαταρκτικά στοιχεία έκθεσης για την υγιεινή στην Αφρική, τα οποία δημοσιεύτηκαν για το φετινό γιορτασμό με σύνθημα « η υγιεινή μετράει» η κατάσταση είναι άκρως δραματική. Συνολικά 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση ούτε καν σε κοινόχρηστες τουαλέτες, ενώ ειδικά στην Αφρική το πρόβλημα αφορά σχεδόν επτά στα δέκα άτομα. Παρόλο που 1, 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι απέκτησαν πρόσβαση σε βελτιωμένες εγκαταστάσεις υγιεινής από το 1990 έως το 2004, εξακολουθούν ακόμα να ζουν χωρίς τουαλέτα, 980 εκατομμύρια παιδιά. ΄Ενας από τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας που αποδέχθηκε η διεθνής κοινότητα το 2000 ήταν να περιοριστεί στο μισό μέχρι το 2015 ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν χωρίς πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής. Με τους σημερινούς ρυθμούς ο στόχος αυτός θα παραμείνει όνειρο απατηλό. Αν δεν υπάρξουν μέτρα, το 2015 θα εξακολουθούν να στερούνται βασικές εγκαταστάσεις υγιεινής 2,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ενώ η υποσαχάρια Αφρική δεν θα πετύχει το στόχο ούτε μέχρι το 2076. Τέλος, πρόσβαση σε πόσιμο νερό δεν έχουν 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη, με αποτέλεσμα να θερίζει ο τύφος, η χολέρα και η διάρροια το ¼ του κόσμου, εν έτει 2008, που είναι και Διεθνές Έτος Υγιεινής!

Αυτά, τα ολίγα, για τους πολλούς που ακόμα δεν αντιλαμβάνονται πόσο μικρός είναι ο κόσμος και πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος για όλους μας.

Η λατρεία της φύσης

Ω, φύση, ολάκερη ζωή κι ολάκερη σοφία……

Κ. Παλαμάς

Η φυσιολατρία από έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου, κατάντησε έννοια χωρίς ειδικό περιεχόμενο για τη σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία. Χρησιμοποιείται μόνο από τους «αναχρονιστικούς»ποιητές, αυτούς της μειοψηφίας που ανυπάκουοι στα μηνύματα των καιρών εξακολουθούν να μιλούν και να γράφουν με ρομαντική διάθεση και γλώσσα ακατανόητη. Αυτοί ακόμα προβάλλουν την αγάπη και τη λατρεία για τη φύση ως το κατεξοχήν συναισθηματικό στοιχείο της ιδιοσυστασίας του ανθρώπου. Και κάποιοι ακόμα ρομαντικοί γραφιάδες, που εξακολουθούν να προτρέπουν εμάς για επικοινωνία με το φυσικό περιβάλλον. Η αλήθεια που στη σημερινή εποχή της ταχύτητας παραμερίστηκε είναι πως μέσα στη φύση ο άνθρωπος τονώνεται ψυχοσωματικά, αντλεί παραδείγματα και προτρέπεται ν΄ακολουθήσει την πορεία των φυσικών νόμων, ώστε να εξασφαλίσει την ισορροπία του. Μέσα σ΄ένα παρθένο περιβάλλον (σ΄αυτό που δεν ασέλγησε ακόμα ο άνθρωπος) μπορείς ακόμα ν΄αφουγκραστείς και ν΄ακούσεις ήχους από τα πέρατα του σύμπαντος και ψιθύρους από τα έγκατα της γης. Μέσα στη φύση που ακόμα δε βιάσθηκε μπορείς να ψυχαγωγηθείς, να θαυμάσεις το μεγαλείο της, την αρμονία και την τάξη, να φιλοσοφήσεις και να ηρεμήσεις. Ο Κέπλερ είχε χαρακτηρίσει τη φύση ως το θρόνο της θείας μεγαλοπρέπειας! Κι είναι πραγματικά έτσι. Αφού κοντά στη φύση η ανθρώπινη ψυχή ανεβαίνει ψηλά και η σκέψη χάνεται στα βαθιά της έμπνευσης με αποτέλεσμα να δημιουργεί έργα που αντέχουν στη ροή του χρόνου. Σήμερα, όμως, τα αυτονόητα αμφισβητούνται.

Το γιατί το ξέρουμε όλοι, το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι μέχρι πότε θα επιτρέπουμε τα άγρια ένστικτά μας να ικανοποιούνται στο κορμί της φύσης. Κι ύστερα μιλάμε για πολιτισμό, για σεβασμό των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, εμείς που ξεχάσαμε τι πραγματικά σημαίνει να είσαι άνθρωπος, που ζούμε τρώγοντας από τις σάρκες του παρόντος, για να κοντύνουμε όσο μπορούμε το μέλλον της γενιάς που θάρθει…

Η άλλη άποψη περί καταστροφής του πλανήτη μας

Στον 20ο αιώνα εξαφανίστηκαν ή απειλούνται με εξαφάνιση περίπου 16.000 είδη. Στην πραγματικότητα, πολλές από αυτές τις εξαφανίσεις ειδών είναι μια συνηθισμένη και ευρύτατα διαδεδομένη διαδικασία στη φύση. Είναι συνεχείς συρρικνώσεις ομάδων και φυλών, και τελικά εξαφάνιση ειδών σε βάθος χρόνου προς όφελος άλλων πληθυσμών και νέων ειδών. Ο παλαιοντολόγος J. Septoski μελέτησε περισσότερα από 40.000 γένη απολιθωμένων θαλάσσιων οργανισμών που έζησαν στη γη κατά τα τελευταία 600 εκατομμύρια χρόνια, στα οποία έχουν συμβεί μέχρι τώρα έξι με επτά μεγάλες περίοδοι μαζικής εξαφάνισης ειδών.Όλοι γνωρίζουμε την τελευταία και πιο γνωστή στο ευρύ κοινό (η πιο δημοφιλής), αυτήν της εξαφάνισης των δεινοσαύρων και των ερπετών, που τοποθετείται στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι ότι το χρονικό διάστημα που χρειάστηκε μέχρι να αφανιστούν μαζικά χιλιάδες είδη της ξηράς και της θάλασσας. Δεν ήταν στιγμιαίο γεγονός, δηλαδή μια μεγακαταστροφή, όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα, αλλά διήρκησε χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια.. Ήταν δηλαδή μια σταδιακή αλλαγή μορφών και οργανισμών, πολύ γρηγορότερη όμως από τη συνηθισμένη εξελικτική διαδικασία, γιατί γρηγορότερη ήταν και η περιβαλλοντολογική αλλαγή. Με αυτόν τον τρόπο τερμάτισαν την ύπαρξή τους σε αυτόν τον πλανήτη μορφές ζωής που απέτυχαν και δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν. Δόθηκε έτσι η ευκαιρία να εμφανιστούν και να αναπτυχθούν άλλες μορφές ζωής, περισσότερο βελτιωμένες και καλύτερα προσαρμοσμένες στο νέο περιβάλλον που διαμόρφωσαν οι γεωλογικές διεργασίες.

Οικολογία και πολιτισμός

Ο δυτικοπολιτισμός μας, ως δημιούργημα της αλόγιστης χρήσης των επιτευγμάτων της τεχνολογίας, μοιραία οδήγησε τον «αναπτυγμένο» κόσμο στην υπερκατανάλωση, τον υποανάπτυκτο στην εξαθλίωση και στον περιβάλλοντα κόσμο άπλωσε το πέπλο της οικολογικής καταστροφής. Οργανώσεις και Κινήματα, πολιτικά κόμματα (διαφόρων χρωματισμών) και πράσινα λάβαρα, ξεφυτρώνουν κάθε μέρα σαν τα μανιτάρια, και προσπαθούν να βρουν λύσεις με τα ίδια μέσα που παρέχει ο υλικοτεχνικός πολιτισμός μας, ο οποίος δημιούργησε και γιγάντωσε το πρόβλημα. Για φίλτρα υψηλής πιστότητας και τεχνολογίας ψάχνουν όλοι, αντί να ενεργοποιήσουν ή να αντικαταστήσουν τα φίλτρα της ψυχής τους. Δεν σώζεται ο πλανήτης μας και δεν καλυτερεύει η ζωή μας με μονοδιάστατη εξέλιξη και πρόοδο. Με την παραμέριση του πνευματικού στοιχείου της ανθρώπινης φύσης και τον υπερτονισμό του υλικού δεν λύνονται προβλήματα. Σύγχυση μόνο δημιουργείται.

Πρέπει να μεταμορφώσουμε τον άνθρωπο μέσα μας, να ξεριζώσουμε πολλά από τα πάθη μας, μεταξύ των οποίων, της απληστίας, της υλιστικής καλοπέρασης, της ασέβειας και της λαιμαργίας. Να του δώσουμε καινούργια κατεύθυνση. Δεν μπορεί να προτείνονται και να υλοποιούνται μέτρα που δεν δίνουν λύσεις. Φτιάχνουμε λ.χ. αυστηρότερους δήθεν νόμους για τους εμπρηστές, και κάθε χρόνο στη χώρα μας, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, η δασική επιφάνεια όλο και λιγοστεύει. Αν δεν αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση, το πρόβλημα θα φουντώνει συνεχώς, και για να την αποκτήσουμε, ώστε να το σβήσουμε ή να το περιορίσουμε έστω, πρέπει να μεταλλαχθεί το πρότυπο άνθρωπος.

Χωρίς τίτλους απόψε

Ελπίδα και ζωή

Η Ελπίδα,
πάντα με τον ήλιο παίζει
και τα πιο ναζιάρικα παιχνίδια
τα κάνουν στην ΑΝΑΤΟΛΗ,
στο χάραμα της καινούργιας μέρας,
στο γλυκοξημέρωμα,
όταν στο γαλάζιο
του ουρανού και της θάλασσας
απλώνεται το κόκκινο
της πρώτης ηλιαχτίδας.
Τώρα καταλαβαίνω την απεραντωσιά
του ροδοκόκκινου χρώματος
στον ορίζοντα ,
το ξημέρωμα, αλλά και στο δειλινό.
Το ματωμένο αστέρι
θέλει να κρύψει,
να μην φανεί η πληγή του,
την ώρα που το αλανιάρικο φεγγάρι
ξεπλένει στη θάλασσα
το δικό του αίμα
Αλλά και η φωτιά του έρωτα
κόκκινη είναι,
ειδικά του αγέννητου
που καίει ακόμα και μέσα
στην αλμύρα της γαλάζιας θάλασσας
Το κόκκινο και το μπλε.
Το αίμα, η φωτιά,
ο αγέννητος έρωτας,
ο ουρανός και η θάλασσα,
η ΕΛΠΙΔΑ, η ΖΩΗ.

Αληθινός και Ασυμβίβαστος

Τα πεφταστέρια

Τα φευγάτα
απ΄τον ουρανό αστέρια
που πέφτουν στη γη
γίνονται όνειρα,
προσδοκίες, ελπίδες,
οράματα και προσμονές,
σκορπίζονται στην υφήλιο
και περιμένουν
ανθρώπινες ψυχές
που σκύβουν με ταπείνωση
για να μαζέψουν
ότι η κάθε μια χρειάζεται,
κι όταν όλα μαζευτούν και
δεν υπάρχουν άλλα αστέρια
στον ουρανό για να πέσουν,
σημαίνει πως οι ανθρώπινες ψυχές
στήσανε χορό στην πλάση ολάκερη
με την πραγματικότητα και την αλήθεια.......

Ακόμα και τότε, εγώ φοβάμαι πάλι στην απέξω θα είμαι
πάλι την ανηφόρα θα τραβάω για να συναντήσω το απροσδιόριστο
και μαζί του θα ζητώ σωσίβιο σωτηρίας,
όταν στον ωκεανό της αμφισβήτησης
ναυαγός θα χτυπιέμαι απ΄τα κύματα της αμφιβολίας...

Αληθινός και Ασυμβίβαστος

αετοπέταγμα

Ήμουν εκεί
στην άκρη του ορίζοντα,
και είδα ψηλά
το πέταγμα του μικρού δραπέτη
παρόλο που είχε το χρώμα του ουρανού
και έγινε ένα μαζί του...
Στο γλυκοχάραμα όμως
το μπλε άρχισε να ροδίζει
και σαν πρόβαλε η αυγή
διέκρινα το χρυσαφένιο νεύμα
της Ανατολής
που καλούσε την ψυχή
να γυρίσει στης φυλακής την ΑΓΑΠΗ,
αλλά δεν τόλμησα να πλησιάσω,
τρόμαξα από τη δύναμή της,
θαμπώθηκα από τη λάμψη της,
ντράπηκα για την ανημποριά μου
και έκλεισα τα μάτια...
Με κλειστά τα μάτια
βλέπω τον κόσμο όπως θέλω εγώ !
Αυτό είναι πάντα το καταφύγιό μου
στις δύσκολες ώρες.......
Τώρα όμως φεύγω
και πάω για ύπνο
Καλό συναπάντημα το πρωί
στο ίδιο σημείο, όπως χθες,
όπως πάντα
στην αρχή της καινούργιας μέρας,
την ΑΝΑΤΟΛΗ...

Αληθ. και Ασυμβ.

Το δάκρυ της Μαρίας

Αυτό το δάκρυ, ήταν δάκρυ λύτρωσης για τη Μαρία, αλλά και ελπίδας για όλες τις Μαρίες του κόσμου.

Θεέ μου
κάνε επιτέλους να ριζώσει το δίκιο
για πάντα στη γη, και
να λουλουδιάσει η φύση
από ανθρωπιά.
Κάνε Θεέ μου
για πάντα να στερέψουν
του πόνου τα ποτάμια.
Θεέ μου
κάνε υποφερτές τις δυσκολίες μας
τις αναποδιές της ζωής μας
και τ΄αναστενάγματα χαμόγελα.
Κάνε Θεέ μου
τόπο να πιάσουν οι ευχές
των μανάδων όλων
και των παιδιών τα όνειρα
να πραγματωθούν όλα.
Θεέ μου
κάνε τα δάκρυά μας
βροχόνερα χαράς
και τη δυστυχία του κόσμου
φωτεινό δοξάρι
ελπίδας και παρηγοριάς.
Κάνε Θεέ μου
η Αλήθεια σου ν΄αγκαλιάσει
το σύμπαν όλο
και το Φως Σου τις καρδιές μας
να λαμπυρίσει.
Θεέ μου
κάνε και πάλι Ζωή
τη ζωή μας
και μας τους ανθρώπους
πλάσματα δικά Σου.

Για τη Μαρία

στα 24 της χρόνια διαγνώστηκε ιδιοπαθή καμπτοκορμία, και μετά από πέντε χρόνια κατάφερε μετά από επέμβαση (ηλεκτρονική βηματοδότηση εγκεφάλου) να επανέλθει.

Είπε η ίδια «Θυμάμαι ότι έπεφτε το σώμα μου και δεν μπορούσα να το κρατήσω όρθιο. Δεν με στήριζε η μέση μου και τα πόδια μου πήγαιναν όπως ήθελαν, δηλαδή δεν τα καθόριζα εγώ, αποφάσιζαν μόνα τους».

όταν πάτησε και πάλι στα πόδια της και περπάτησε δάκρυσε .....