Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Κλιματικές αλλαγές και λιθάνθρακες

Τελευταία όλο και περισσότερες μελέτες, μετρήσεις και προβλέψεις των ειδικών επιστημόνων για τις κλιματικές αλλαγές, κρούουν την καμπάνα του κινδύνου για τη συνέχεια της ζωής στον πλανήτη μας. Αναφέρουν ξεκάθαρα ότι για να αποφύγουμε τις χειρότερες επιπτώσεις αυτής της αλλαγής, απαιτούνται τεράστιες μειώσεις των εκπομπών ρύπων, της τάξης του 80% ως τα μισά του αιώνα. Μπροστά, λοιπόν, σε αυτή τη δυσμενή, έως απογοητευτική κατάσταση, ο λιθάνθρακας δεν μπορεί να προσφέρει καμιά διέξοδο διαφυγής. Δε βρίσκεται η λύση στην κλιματική αλλαγή στο λιθάνθρακα, αλλά στην εξοικονόμηση της ενέργειας, τις ανανεώσιμες πηγές και τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας. Το παρήγορο στην όλη υπόθεση είναι πως όλο και περισσότερο αρχίζουν να ενεργοποιούνται οι πολίτες προς την κατεύθυνση αποτροπής της χρήσης του λιθάνθρακα για την ηλεκτροπαραγωγή. Μετά τις συγκεντρώσεις στον Αλμυρό, στην Καβάλα και στο Ρίο, ακολούθησε ο Δήμος Κηρέως (Μαντούδι) στην Εύβοια, που με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο δήλωσε την αντίθεσή του στον λιθάνθρακα, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα προς τις εταιρίες ηλεκτροπαραγωγής και την ελληνική πολιτεία που σχεδιάζουν τη δημιουργία λιθανθρακικής μονάδας στο Μαντούδι, πως δεν πρόκειται ποτέ να δεχθούν τη μετατροπή του Δήμου σε ενεργειακή χωματερή της Ευρώπης. Το WWF Ελλάς συγχάρηκε τους πολίτες και τη Δημοτική αρχή, για την ευαισθησία και τον αγώνα τους, δηλώνοντας συμπαράσταση σ΄αυτόν και τονίζοντας με έμφαση πως ο λιθάνθρακας δεν έχει καμιά θέση στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας.








Επιτέλους και στη χώρα μας ευαισθητοποιούνται οι πολίτες για ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος. Δείχνουν πλέον πρόθυμοι να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο, στο οποίο, περιβάλλον και ανάπτυξη θα συνυπάρχουν. Απαραίτητη, όμως, προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της αναπτυξιακής προοπτικής των περιοχών, θα πρέπει πάντα να είναι η περιβαλλοντική προστασία.-

Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Χωρίς τουαλέτα 980 εκατομμύρια παιδιά

H UNICEF και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, τη φετινή παγκόσμια ημέρα νερού που γιορτάστηκε πριν από λίγες μέρες (22 Μαρτίου) , την αφιέρωσαν στην ευρεία έλλειψη εγκαταστάσεων υγιεινής. Στα προκαταρκτικά στοιχεία έκθεσης για την υγιεινή στην Αφρική, τα οποία δημοσιεύτηκαν για το φετινό γιορτασμό με σύνθημα « η υγιεινή μετράει» η κατάσταση είναι άκρως δραματική. Συνολικά 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση ούτε καν σε κοινόχρηστες τουαλέτες, ενώ ειδικά στην Αφρική το πρόβλημα αφορά σχεδόν επτά στα δέκα άτομα. Παρόλο που 1, 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι απέκτησαν πρόσβαση σε βελτιωμένες εγκαταστάσεις υγιεινής από το 1990 έως το 2004, εξακολουθούν ακόμα να ζουν χωρίς τουαλέτα, 980 εκατομμύρια παιδιά. ΄Ενας από τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας που αποδέχθηκε η διεθνής κοινότητα το 2000 ήταν να περιοριστεί στο μισό μέχρι το 2015 ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν χωρίς πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής. Με τους σημερινούς ρυθμούς ο στόχος αυτός θα παραμείνει όνειρο απατηλό. Αν δεν υπάρξουν μέτρα, το 2015 θα εξακολουθούν να στερούνται βασικές εγκαταστάσεις υγιεινής 2,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ενώ η υποσαχάρια Αφρική δεν θα πετύχει το στόχο ούτε μέχρι το 2076. Τέλος, πρόσβαση σε πόσιμο νερό δεν έχουν 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη, με αποτέλεσμα να θερίζει ο τύφος, η χολέρα και η διάρροια το ¼ του κόσμου, εν έτει 2008, που είναι και Διεθνές Έτος Υγιεινής!

Αυτά, τα ολίγα, για τους πολλούς που ακόμα δεν αντιλαμβάνονται πόσο μικρός είναι ο κόσμος και πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος για όλους μας.

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Η λατρεία της φύσης


Ω, φύση, ολάκερη ζωή κι ολάκερη σοφία……

Κ. Παλαμάς


Η φυσιολατρία από έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου, κατάντησε έννοια χωρίς ειδικό περιεχόμενο για τη σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία. Χρησιμοποιείται μόνο από τους «αναχρονιστικούς»ποιητές, αυτούς της μειοψηφίας που ανυπάκουοι στα μηνύματα των καιρών εξακολουθούν να μιλούν και να γράφουν με ρομαντική διάθεση και γλώσσα ακατανόητη. Αυτοί ακόμα προβάλλουν την αγάπη και τη λατρεία για τη φύση ως το κατεξοχήν συναισθηματικό στοιχείο της ιδιοσυστασίας του ανθρώπου. Και κάποιοι ακόμα ρομαντικοί γραφιάδες, που εξακολουθούν να προτρέπουν εμάς για επικοινωνία με το φυσικό περιβάλλον. Η αλήθεια που στη σημερινή εποχή της ταχύτητας παραμερίστηκε είναι πως μέσα στη φύση ο άνθρωπος τονώνεται ψυχοσωματικά, αντλεί παραδείγματα και προτρέπεται ν΄ακολουθήσει την πορεία των φυσικών νόμων, ώστε να εξασφαλίσει την ισορροπία του. Μέσα σ΄ένα παρθένο περιβάλλον (σ΄αυτό που δεν ασέλγησε ακόμα ο άνθρωπος) μπορείς ακόμα ν΄αφουγκραστείς και ν΄ακούσεις ήχους από τα πέρατα του σύμπαντος και ψιθύρους από τα έγκατα της γης. Μέσα στη φύση που ακόμα δε βιάσθηκε μπορείς να ψυχαγωγηθείς, να θαυμάσεις το μεγαλείο της, την αρμονία και την τάξη, να φιλοσοφήσεις και να ηρεμήσεις. Ο Κέπλερ είχε χαρακτηρίσει τη φύση ως το θρόνο της θείας μεγαλοπρέπειας! Κι είναι πραγματικά έτσι. Αφού κοντά στη φύση η ανθρώπινη ψυχή ανεβαίνει ψηλά και η σκέψη χάνεται στα βαθιά της έμπνευσης με αποτέλεσμα να δημιουργεί έργα που αντέχουν στη ροή του χρόνου. Σήμερα, όμως, τα αυτονόητα αμφισβητούνται.

Το γιατί το ξέρουμε όλοι, το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι μέχρι πότε θα επιτρέπουμε τα άγρια ένστικτά μας να ικανοποιούνται στο κορμί της φύσης. Κι ύστερα μιλάμε για πολιτισμό, για σεβασμό των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, εμείς που ξεχάσαμε τι πραγματικά σημαίνει να είσαι άνθρωπος, που ζούμε τρώγοντας από τις σάρκες του παρόντος, για να κοντύνουμε όσο μπορούμε το μέλλον της γενιάς που θάρθει…

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Η άλλη άποψη περί καταστροφής του πλανήτη μας

Στον 20ο αιώνα εξαφανίστηκαν ή απειλούνται με εξαφάνιση περίπου 16.000 είδη. Στην πραγματικότητα, πολλές από αυτές τις εξαφανίσεις ειδών είναι μια συνηθισμένη και ευρύτατα διαδεδομένη διαδικασία στη φύση. Είναι συνεχείς συρρικνώσεις ομάδων και φυλών, και τελικά εξαφάνιση ειδών σε βάθος χρόνου προς όφελος άλλων πληθυσμών και νέων ειδών. Ο παλαιοντολόγος J. Septoski μελέτησε περισσότερα από 40.000 γένη απολιθωμένων θαλάσσιων οργανισμών που έζησαν στη γη κατά τα τελευταία 600 εκατομμύρια χρόνια, στα οποία έχουν συμβεί μέχρι τώρα έξι με επτά μεγάλες περίοδοι μαζικής εξαφάνισης ειδών.Όλοι γνωρίζουμε την τελευταία και πιο γνωστή στο ευρύ κοινό (η πιο δημοφιλής), αυτήν της εξαφάνισης των δεινοσαύρων και των ερπετών, που τοποθετείται στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι ότι το χρονικό διάστημα που χρειάστηκε μέχρι να αφανιστούν μαζικά χιλιάδες είδη της ξηράς και της θάλασσας. Δεν ήταν στιγμιαίο γεγονός, δηλαδή μια μεγακαταστροφή, όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα, αλλά διήρκησε χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια.. Ήταν δηλαδή μια σταδιακή αλλαγή μορφών και οργανισμών, πολύ γρηγορότερη όμως από τη συνηθισμένη εξελικτική διαδικασία, γιατί γρηγορότερη ήταν και η περιβαλλοντολογική αλλαγή. Με αυτόν τον τρόπο τερμάτισαν την ύπαρξή τους σε αυτόν τον πλανήτη μορφές ζωής που απέτυχαν και δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν. Δόθηκε έτσι η ευκαιρία να εμφανιστούν και να αναπτυχθούν άλλες μορφές ζωής, περισσότερο βελτιωμένες και καλύτερα προσαρμοσμένες στο νέο περιβάλλον που διαμόρφωσαν οι γεωλογικές διεργασίες.

Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

Οικολογία και πολιτισμός

Ο δυτικοπολιτισμός μας, ως δημιούργημα της αλόγιστης χρήσης των επιτευγμάτων της τεχνολογίας, μοιραία οδήγησε τον «αναπτυγμένο» κόσμο στην υπερκατανάλωση, τον υποανάπτυκτο στην εξαθλίωση και στον περιβάλλοντα κόσμο άπλωσε το πέπλο της οικολογικής καταστροφής. Οργανώσεις και Κινήματα, πολιτικά κόμματα (διαφόρων χρωματισμών) και πράσινα λάβαρα, ξεφυτρώνουν κάθε μέρα σαν τα μανιτάρια, και προσπαθούν να βρουν λύσεις με τα ίδια μέσα που παρέχει ο υλικοτεχνικός πολιτισμός μας, ο οποίος δημιούργησε και γιγάντωσε το πρόβλημα. Για φίλτρα υψηλής πιστότητας και τεχνολογίας ψάχνουν όλοι, αντί να ενεργοποιήσουν ή να αντικαταστήσουν τα φίλτρα της ψυχής τους. Δεν σώζεται ο πλανήτης μας και δεν καλυτερεύει η ζωή μας με μονοδιάστατη εξέλιξη και πρόοδο. Με την παραμέριση του πνευματικού στοιχείου της ανθρώπινης φύσης και τον υπερτονισμό του υλικού δεν λύνονται προβλήματα. Σύγχυση μόνο δημιουργείται.

Πρέπει να μεταμορφώσουμε τον άνθρωπο μέσα μας, να ξεριζώσουμε πολλά από τα πάθη μας, μεταξύ των οποίων, της απληστίας, της υλιστικής καλοπέρασης, της ασέβειας και της λαιμαργίας. Να του δώσουμε καινούργια κατεύθυνση. Δεν μπορεί να προτείνονται και να υλοποιούνται μέτρα που δεν δίνουν λύσεις. Φτιάχνουμε λ.χ. αυστηρότερους δήθεν νόμους για τους εμπρηστές, και κάθε χρόνο στη χώρα μας, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, η δασική επιφάνεια όλο και λιγοστεύει. Αν δεν αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση, το πρόβλημα θα φουντώνει συνεχώς, και για να την αποκτήσουμε, ώστε να το σβήσουμε ή να το περιορίσουμε έστω, πρέπει να μεταλλαχθεί το πρότυπο άνθρωπος.

Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

Ελπίδα και ζωή

Η Ελπίδα,
πάντα με τον ήλιο παίζει

και τα πιο ναζιάρικα παιχνίδια

τα κάνουν στην ΑΝΑΤΟΛΗ,

στο χάραμα της καινούργιας μέρας,

στο γλυκοξημέρωμα,

όταν στο γαλάζιο

του ουρανού και της θάλασσας

απλώνεται το κόκκινο

της πρώτης ηλιαχτίδας.

Τώρα καταλαβαίνω την απεραντωσιά

του ροδοκόκκινου χρώματος

στον ορίζοντα ,

το ξημέρωμα, αλλά και στο δειλινό.

Το ματωμένο αστέρι

θέλει να κρύψει,

να μην φανεί η πληγή του,

την ώρα που το αλανιάρικο φεγγάρι

ξεπλένει στη θάλασσα

το δικό του αίμα

Αλλά και η φωτιά του έρωτα

κόκκινη είναι,

ειδικά του αγέννητου

που καίει ακόμα και μέσα

στην αλμύρα της γαλάζιας θάλασσας

Το κόκκινο και το μπλε.

Το αίμα, η φωτιά,

ο αγέννητος έρωτας,

ο ουρανός και η θάλασσα,

η ΕΛΠΙΔΑ, η ΖΩΗ.

Αληθινός και Ασυμβίβαστος

Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

Τα πεφταστέρια

Τα φευγάτα
απ΄τον ουρανό αστέρια

που πέφτουν στη γη
γίνονται όνειρα,
προσδοκίες, ελπίδες,

οράματα και προσμονές,
σκορπίζονται στην υφήλιο
και περιμένουν
ανθρώπινες ψυχές

που σκύβουν με ταπείνωση
για να μαζέψουν

ότι η κάθε μια χρειάζεται,
κι όταν όλα μαζευτούν και
δεν υπάρχουν άλλα αστέρια
στον ουρανό για να πέσουν,
σημαίνει πως οι ανθρώπινες ψυχές
στήσανε χορό στην πλάση ολάκερη
με την πραγματικότητα και την αλήθεια.......

Ακόμα και τότε, εγώ φοβάμαι πάλι στην απέξω θα είμαι
πάλι την ανηφόρα θα τραβάω για να συναντήσω το απροσδιόριστο
και μαζί του θα ζητώ σωσίβιο σωτηρίας,
όταν στον ωκεανό της αμφισβήτησης
ναυαγός θα χτυπιέμαι απ΄τα κύματα της αμφιβολίας...

Αληθινός και Ασυμβίβαστος

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

αετοπέταγμα

Ήμουν εκεί
στην άκρη του ορίζοντα,
και είδα ψηλά
το πέταγμα του μικρού δραπέτη
παρόλο που είχε το χρώμα του ουρανού
και έγινε ένα μαζί του...
Στο γλυκοχάραμα όμως
το μπλε άρχισε να ροδίζει
και σαν πρόβαλε η αυγή
διέκρινα το χρυσαφένιο νεύμα
της Ανατολής
που καλούσε την ψυχή
να γυρίσει στης φυλακής την ΑΓΑΠΗ,
αλλά δεν τόλμησα να πλησιάσω,
τρόμαξα από τη δύναμή της,
θαμπώθηκα από τη λάμψη της,
ντράπηκα για την ανημποριά μου
και έκλεισα τα μάτια...
Με κλειστά τα μάτια
βλέπω τον κόσμο όπως θέλω εγώ !
Αυτό είναι πάντα το καταφύγιό μου
στις δύσκολες ώρες.......
Τώρα όμως φεύγω
και πάω για ύπνο
Καλό συναπάντημα το πρωί
στο ίδιο σημείο, όπως χθες,
όπως πάντα
στην αρχή της καινούργιας μέρας,
την ΑΝΑΤΟΛΗ...

Αληθ. και Ασυμβ.

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Το δάκρυ της Μαρίας

Αυτό το δάκρυ, ήταν δάκρυ λύτρωσης για τη Μαρία, αλλά και ελπίδας για όλες τις Μαρίες του κόσμου.

golden-eagle.jpg

Θεέ μου
κάνε επιτέλους να ριζώσει το δίκιο
για πάντα στη γη, και
να λουλουδιάσει η φύση
από ανθρωπιά.
Κάνε Θεέ μου
για πάντα να στερέψουν
του πόνου τα ποτάμια.
Θεέ μου
κάνε υποφερτές τις δυσκολίες μας
τις αναποδιές της ζωής μας
και τ΄αναστενάγματα χαμόγελα.
Κάνε Θεέ μου
τόπο να πιάσουν οι ευχές
των μανάδων όλων
και των παιδιών τα όνειρα
να πραγματωθούν όλα.
Θεέ μου
κάνε τα δάκρυά μας
βροχόνερα χαράς
και τη δυστυχία του κόσμου
φωτεινό δοξάρι
ελπίδας και παρηγοριάς.
Κάνε Θεέ μου
η Αλήθεια σου ν΄αγκαλιάσει
το σύμπαν όλο
και το Φως Σου τις καρδιές μας
να λαμπυρίσει.
Θεέ μου
κάνε και πάλι Ζωή
τη ζωή μας
και μας τους ανθρώπους
πλάσματα δικά Σου.

Για τη Μαρία

στα 24 της χρόνια διαγνώστηκε ιδιοπαθή καμπτοκορμία, και μετά από πέντε χρόνια κατάφερε μετά από επέμβαση (ηλεκτρονική βηματοδότηση εγκεφάλου) να επανέλθει.

Είπε η ίδια «Θυμάμαι ότι έπεφτε το σώμα μου και δεν μπορούσα να το κρατήσω όρθιο. Δεν με στήριζε η μέση μου και τα πόδια μου πήγαιναν όπως ήθελαν, δηλαδή δεν τα καθόριζα εγώ, αποφάσιζαν μόνα τους».

όταν πάτησε και πάλι στα πόδια της και περπάτησε δάκρυσε .....