Ρύπανση του περιβάλλοντος

Ο όρος ρύπανση του περιβάλλοντος συνοδεύει την ανθρωπότητα από τότε που οι άνθρωποι, αφού κατάφεραν να αφήσουν τη νομαδική ζωή, ομαδοποιήθηκαν και παρέμειναν για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε συγκεκριμένο τόπο. Η ρύπανση όμως εκείνη δεν αποτελούσε σοβαρό πρόβλημα, όσο υπήρχε αρκετός διαθέσιμος χώρος για κάθε άτομο και κάθε ομάδα. Οι πρώτοι κίνδυνοι εμφανίστηκαν στις πρώτες πόλεις της αρχαίας εποχής και δημιουργήθηκαν από τα αστικά απόβλητα της εποχής και από τα υλικά σε κατάσταση αποσύνθεσης, που ήταν νοσογόνες εστίες για τους κατοίκους. Στην εποχή του Μεσαίωνα έχουμε αποδεκατισμό πληθυσμών εξαιτίας επιδημιών, που ευνοήθηκαν από τις ανθυγιεινές αστικές συνθήκες. Τον 19ο αιώνα, η ρύπανση του αέρα και των υδάτων, καθώς και η συσσώρευση στερεών αποβλήτων συνιστούσαν προβλήματα λίγων μόνο μεγάλων πόλεων. Με την πρόοδο, όμως, της τεχνολογίας, την εξάπλωση της εκβιομηχάνισης και τη συνακόλουθη αύξηση των ανθρώπινων πληθυσμών σε πρωτοφανή επίπεδα, η ρύπανση έγινε παγκόσμιο πλέον πρόβλημα. Τι εννοούμε με τη ρύπανση; Την είσοδο κάθε ουσίας ή ενέργειας ( θερμότητας, ήχου, ραδιενέργειας κ.λ.π ) στο περιβάλλον με ρυθμό ταχύτερο απ΄ότι αυτό μπορεί να την αφομοιώσει ( με διασπορά, αποικοδόμηση, ανακύκλωση ή αποθήκευση υπό αβλαβή μορφή ). Το πρόβλημα της ρύπανσης του περιβάλλοντος μπορούμε να το δούμε και να το εξετάσουμε σε τρεις άξονες, ανάλογα με τους διαφόρους τύπους ρύπανσης. Την ατμοσφαιρική, τη ρύπανση των υδάτων και τη ρύπανση του εδάφους. Σήμερα και μόνο η βιομηχανία είναι πρωτογενώς υπεύθυνη για το 65% της ρύπανσης των επιφανειακών υδάτων, το 85% της εκπομπής σκόνης και διοξειδίου του θείου, το 50% των εκπομπών οξειδίων του αζώτου και στερεών αποβλήτων.