Το δάκρυ της Μαρίας

Αυτό το δάκρυ, ήταν δάκρυ λύτρωσης για τη Μαρία, αλλά και ελπίδας για όλες τις Μαρίες του κόσμου.

Θεέ μου
κάνε επιτέλους να ριζώσει το δίκιο
για πάντα στη γη, και
να λουλουδιάσει η φύση
από ανθρωπιά.
Κάνε Θεέ μου
για πάντα να στερέψουν
του πόνου τα ποτάμια.
Θεέ μου
κάνε υποφερτές τις δυσκολίες μας
τις αναποδιές της ζωής μας
και τ΄αναστενάγματα χαμόγελα.
Κάνε Θεέ μου
τόπο να πιάσουν οι ευχές
των μανάδων όλων
και των παιδιών τα όνειρα
να πραγματωθούν όλα.
Θεέ μου
κάνε τα δάκρυά μας
βροχόνερα χαράς
και τη δυστυχία του κόσμου
φωτεινό δοξάρι
ελπίδας και παρηγοριάς.
Κάνε Θεέ μου
η Αλήθεια σου ν΄αγκαλιάσει
το σύμπαν όλο
και το Φως Σου τις καρδιές μας
να λαμπυρίσει.
Θεέ μου
κάνε και πάλι Ζωή
τη ζωή μας
και μας τους ανθρώπους
πλάσματα δικά Σου.

Για τη Μαρία

στα 24 της χρόνια διαγνώστηκε ιδιοπαθή καμπτοκορμία, και μετά από πέντε χρόνια κατάφερε μετά από επέμβαση (ηλεκτρονική βηματοδότηση εγκεφάλου) να επανέλθει.

Είπε η ίδια «Θυμάμαι ότι έπεφτε το σώμα μου και δεν μπορούσα να το κρατήσω όρθιο. Δεν με στήριζε η μέση μου και τα πόδια μου πήγαιναν όπως ήθελαν, δηλαδή δεν τα καθόριζα εγώ, αποφάσιζαν μόνα τους».

όταν πάτησε και πάλι στα πόδια της και περπάτησε δάκρυσε .....