Τα πεφταστέρια

Τα φευγάτα
απ΄τον ουρανό αστέρια
που πέφτουν στη γη
γίνονται όνειρα,
προσδοκίες, ελπίδες,
οράματα και προσμονές,
σκορπίζονται στην υφήλιο
και περιμένουν
ανθρώπινες ψυχές
που σκύβουν με ταπείνωση
για να μαζέψουν
ότι η κάθε μια χρειάζεται,
κι όταν όλα μαζευτούν και
δεν υπάρχουν άλλα αστέρια
στον ουρανό για να πέσουν,
σημαίνει πως οι ανθρώπινες ψυχές
στήσανε χορό στην πλάση ολάκερη
με την πραγματικότητα και την αλήθεια.......

Ακόμα και τότε, εγώ φοβάμαι πάλι στην απέξω θα είμαι
πάλι την ανηφόρα θα τραβάω για να συναντήσω το απροσδιόριστο
και μαζί του θα ζητώ σωσίβιο σωτηρίας,
όταν στον ωκεανό της αμφισβήτησης
ναυαγός θα χτυπιέμαι απ΄τα κύματα της αμφιβολίας...

Αληθινός και Ασυμβίβαστος