Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

αετοπέταγμα

Ήμουν εκεί
στην άκρη του ορίζοντα,
και είδα ψηλά
το πέταγμα του μικρού δραπέτη
παρόλο που είχε το χρώμα του ουρανού
και έγινε ένα μαζί του...
Στο γλυκοχάραμα όμως
το μπλε άρχισε να ροδίζει
και σαν πρόβαλε η αυγή
διέκρινα το χρυσαφένιο νεύμα
της Ανατολής
που καλούσε την ψυχή
να γυρίσει στης φυλακής την ΑΓΑΠΗ,
αλλά δεν τόλμησα να πλησιάσω,
τρόμαξα από τη δύναμή της,
θαμπώθηκα από τη λάμψη της,
ντράπηκα για την ανημποριά μου
και έκλεισα τα μάτια...
Με κλειστά τα μάτια
βλέπω τον κόσμο όπως θέλω εγώ !
Αυτό είναι πάντα το καταφύγιό μου
στις δύσκολες ώρες.......
Τώρα όμως φεύγω
και πάω για ύπνο
Καλό συναπάντημα το πρωί
στο ίδιο σημείο, όπως χθες,
όπως πάντα
στην αρχή της καινούργιας μέρας,
την ΑΝΑΤΟΛΗ...

Αληθ. και Ασυμβ.

7 σχόλια:

M-meggie είπε...

Καλησπέρα κι από εδώ.
Δεν ξέρω τώρα αν το αετοπέταγμα είναι δικό σου ή του Αληθινού αλλά όπως και να είναι, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία νομίζω ο συγγραφέας, το : Με κλειστά μάτια βλέπω τον κόσμο όπως θέλω εγώ, είναι η μόνη μας ελπίδα.

Κούκος είπε...

Καλημέρα,
σήμερα η ανατολή, στα παράλια της Μικράς Ασίας είχε κάτι από τη περιγραφή σου...

"τρόμαξα από τη δύναμή της,
θαμπώθηκα από τη λάμψη της,"

Ερση Μοναχού ....... Υπάρχει και δεύτερο Ιστολόγιο στον ΠΑΘ http://erssi.pblogs.gr/ είπε...

Νότα
καλά κατάλαβες, αετοπετάγματα ΑΛΗΘΙΝΟΥ είναι οι περισσότερες αναρτήσεις μου. Τυχαία όταν πρωτομπήκα στο δίκτυο έπεσα πάνω του (ποιος κρύβεται από πίσω, Θεός και ψυχή του)κι άρχισα να τον ακολουθώ σε σχόλια που άφηνε σε διάφορες ιστοσελίδες που επισκέπτονταν.Αυτό ήταν κόλλησα. Εφαγα κόλλημα με τη σκέψη της ψυχής του, απλή, φιλοσοφημένη, αληθινή. Και μπορεί να μην ξέρω ποιος είναι, βλέπω όμως τα πετάγματά του που είναι ψηλά.Τελευταία αραίωσαν κατά πολύ οι σχολιασμοί του αλλού, ίσως και να λαβώθηκε. Αλλά ο ίδιος έγραψε πως ο αετός και λαβωμένος, πάλι αετός είναι, αφού κότα δεν μπορεί να γίνει. Οπως και νάχει ας είναι καλά, γιατί η γραφή του με συναρπάζει. Κι επειδή τα σχόλιά του είναι σκόρπια σε διάφορα ιστολόγια, τα μαζεύω και τα κάνω δικές μου αναρτήσεις(με την υπογραφή του πάντα) , για τη δική μου ευχαρίστηση, και για την τέρψη όλων των συνταξιδευτών στο διαδίκτυο.
Κι αυτό που επισήμανες Νότα
αετοπέταγμα είναι και πάντα γράφει σε ευαίσθητες ψυχές....

Νάχεις ένα καλό απόγευμα

Ερση Μοναχού ....... Υπάρχει και δεύτερο Ιστολόγιο στον ΠΑΘ http://erssi.pblogs.gr/ είπε...

Ενας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, αλλά και τρεις να είναι, πάλι ζόρικα είναι τα πράγματα, αφού όλοι θα λένε τρεις κι ο κούκος....

Σευχαριστώ για το πέρασμά σου, όπως θα δεις η περιγραφή του Αετού είναι, αλλά για όλο τον κόσμο, πέρασα τη διεύθυνσή σου στον πίνακά μου, θα σε επισκεφτώ και θα τα ξαναπούμε.

Καλό απόγευμα και πάντα να κελαηδάς, γιατί είναι η εποχή σου

marianaonice είπε...

Καλώς όρισες στη μπλογκόσφαιρα Έρση! Καλά ταξίδια σου εύχομαι και δυνατό πέταγμα με τις δικές σου φτερούγες ή με τις φτερούγες όποιου φίλου σε συναρπάζει! Έχεις δίκιο ο Ασυμβίβαστος και Αληθινός μου άρεσε και μένα από την αρχή και τον καταχώρησα στα αγαπημένα μου, γιατί η γραφή του βγάζει μιά δυνατή φωνή διαμαρτυρίας που απλώνεται στον αέρα με γενναιότητα και ειλικρίνεια! Αληθινός Αετός γι΄ αυτό και λίγο μοναχικός!!
Τα φιλιά μου θα τα λέμε, γιατί μου άρεσε το καινούριο σου @σπιτικό!

Ερση Μοναχού ....... Υπάρχει και δεύτερο Ιστολόγιο στον ΠΑΘ http://erssi.pblogs.gr/ είπε...

marianaonice
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, θα τα λέμε..
Φευγαλέα είδα στη σελίδα σου αγώνα για αφύπνιση συνειδήσεων σχετικά με διαφθορά. Καλό κουράγιο

M-meggie είπε...

Έρση μου πράγματι αυτός, ο όποιος, ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ, ο ΟΥΡΑΝΟΣ είναι σπουδαίος. Γράφει και αγγίζει τα πάντα. Και εγώ τυχαία βέβαια έπεσα πάνω του. Κάποια στιγμή τον έχασα, μετά τον βρήκα σε άλλο blog, αλλά τον παρακολουθώ συνεχώς. Κάποιο βράδυ που ήμουν χάλια, πήγα στο blog του, άφησα δυο κουβέντες και ως δια μαγείας την άλλη μέρα είδα πως μου είχε απαντήσει με τον μοναδικό του τρόπο.
Ακόμα και αν είναι "λαβωμένος", παρατήρησα κι εγώ πως δεν απαντάει σε σχόλια συχνά, έχει πετάξει τόσο ψηλάαααα που δεν μπορεί να "πέσει".

Πάντως επειδή διάβασα το κείμενο του αυτοπροσδιορισμού σου, πιστεύω πως παράλληλα με τον Αληθινό, θα μπορούσες να σε φανερώσεις. Όλοι δεν μπορούμε να γράφουμε σαν αυτόν αλλά μπορούμε να νιώθουμε.

Την καλημέρα μου.