Η άλλη άποψη περί καταστροφής του πλανήτη μας

Στον 20ο αιώνα εξαφανίστηκαν ή απειλούνται με εξαφάνιση περίπου 16.000 είδη. Στην πραγματικότητα, πολλές από αυτές τις εξαφανίσεις ειδών είναι μια συνηθισμένη και ευρύτατα διαδεδομένη διαδικασία στη φύση. Είναι συνεχείς συρρικνώσεις ομάδων και φυλών, και τελικά εξαφάνιση ειδών σε βάθος χρόνου προς όφελος άλλων πληθυσμών και νέων ειδών. Ο παλαιοντολόγος J. Septoski μελέτησε περισσότερα από 40.000 γένη απολιθωμένων θαλάσσιων οργανισμών που έζησαν στη γη κατά τα τελευταία 600 εκατομμύρια χρόνια, στα οποία έχουν συμβεί μέχρι τώρα έξι με επτά μεγάλες περίοδοι μαζικής εξαφάνισης ειδών.Όλοι γνωρίζουμε την τελευταία και πιο γνωστή στο ευρύ κοινό (η πιο δημοφιλής), αυτήν της εξαφάνισης των δεινοσαύρων και των ερπετών, που τοποθετείται στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι ότι το χρονικό διάστημα που χρειάστηκε μέχρι να αφανιστούν μαζικά χιλιάδες είδη της ξηράς και της θάλασσας. Δεν ήταν στιγμιαίο γεγονός, δηλαδή μια μεγακαταστροφή, όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα, αλλά διήρκησε χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια.. Ήταν δηλαδή μια σταδιακή αλλαγή μορφών και οργανισμών, πολύ γρηγορότερη όμως από τη συνηθισμένη εξελικτική διαδικασία, γιατί γρηγορότερη ήταν και η περιβαλλοντολογική αλλαγή. Με αυτόν τον τρόπο τερμάτισαν την ύπαρξή τους σε αυτόν τον πλανήτη μορφές ζωής που απέτυχαν και δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν. Δόθηκε έτσι η ευκαιρία να εμφανιστούν και να αναπτυχθούν άλλες μορφές ζωής, περισσότερο βελτιωμένες και καλύτερα προσαρμοσμένες στο νέο περιβάλλον που διαμόρφωσαν οι γεωλογικές διεργασίες.