Οικολογία και πολιτισμός

Ο δυτικοπολιτισμός μας, ως δημιούργημα της αλόγιστης χρήσης των επιτευγμάτων της τεχνολογίας, μοιραία οδήγησε τον «αναπτυγμένο» κόσμο στην υπερκατανάλωση, τον υποανάπτυκτο στην εξαθλίωση και στον περιβάλλοντα κόσμο άπλωσε το πέπλο της οικολογικής καταστροφής. Οργανώσεις και Κινήματα, πολιτικά κόμματα (διαφόρων χρωματισμών) και πράσινα λάβαρα, ξεφυτρώνουν κάθε μέρα σαν τα μανιτάρια, και προσπαθούν να βρουν λύσεις με τα ίδια μέσα που παρέχει ο υλικοτεχνικός πολιτισμός μας, ο οποίος δημιούργησε και γιγάντωσε το πρόβλημα. Για φίλτρα υψηλής πιστότητας και τεχνολογίας ψάχνουν όλοι, αντί να ενεργοποιήσουν ή να αντικαταστήσουν τα φίλτρα της ψυχής τους. Δεν σώζεται ο πλανήτης μας και δεν καλυτερεύει η ζωή μας με μονοδιάστατη εξέλιξη και πρόοδο. Με την παραμέριση του πνευματικού στοιχείου της ανθρώπινης φύσης και τον υπερτονισμό του υλικού δεν λύνονται προβλήματα. Σύγχυση μόνο δημιουργείται.

Πρέπει να μεταμορφώσουμε τον άνθρωπο μέσα μας, να ξεριζώσουμε πολλά από τα πάθη μας, μεταξύ των οποίων, της απληστίας, της υλιστικής καλοπέρασης, της ασέβειας και της λαιμαργίας. Να του δώσουμε καινούργια κατεύθυνση. Δεν μπορεί να προτείνονται και να υλοποιούνται μέτρα που δεν δίνουν λύσεις. Φτιάχνουμε λ.χ. αυστηρότερους δήθεν νόμους για τους εμπρηστές, και κάθε χρόνο στη χώρα μας, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, η δασική επιφάνεια όλο και λιγοστεύει. Αν δεν αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση, το πρόβλημα θα φουντώνει συνεχώς, και για να την αποκτήσουμε, ώστε να το σβήσουμε ή να το περιορίσουμε έστω, πρέπει να μεταλλαχθεί το πρότυπο άνθρωπος.